کسی که با چشم دل می نگرد و با بصیرت به کار می پردازد آغاز عملش با علم و آگاهی است که بداند آیا عمل او به ضرر اوست یا به نفع! پس اگر به سود او باشد به آن اقدام می کند و اگر بر زیانش باشد از انجام آن باز می ایستد، کسی که بدون آگاهی عمل کند مانند کسی است که در بیراهه گام بر میدارد، که هر چه از راه روشن بیشتر فاصله می گیرد از مقصودش دورتر می شود و آن که از روی آگاهی عمل می کند همچون کسی است که در راه روشن گام بر می دارد. پس هر کس  باید  بنگرد آیا پیش میرود یا باز می گردد

                                                                            نهج البلاغه خطبه 154